پس از اینکه سنگ قیمتی مورد نظر خود را تراش دادید و به شکل دلخواه گوهر خود رسیدید، هنگام شروع سنباده زنی قسمت های زبر است. به این مرحله در اصطلاح پیش پولیش می گویند. اگر از صفحه های الماس استفاده می کنید، این کار در چند مرحله انجام می شود. بطور معمول، از صفحه های الماسه به ترتیب 600، 600 و 1200 استفاده می کنیم. بعد از هر مرحله گوهرتان را بررسی کنید. مانند مرحله گذشته، به دنبال انحنای مناسب باشید. همچنین، سنگ را بررسی کنید تا مطمئن شوید که تمام خش های زبر مرحله قبل را برطرف کرده اید. این موضوع بسیار مهم است. اگر قبل از ورود به مرحله بعدی، تمام این خش ها را برطرف نکنید یک گوهر بی کیفیت خواهید داشت.
سطح گوهر باید به کاملا صاف و بدون هیچگونه خش قابل مشاهده ای باشد. هر زمان که برای داشتن پولیشی با کیفیت بالا دچار مشکل شدید، به مرحله پیش پولیش برگردید. سنگ های با سختی کم مانند لاجورد و اپال به آسانی با صفحه الماس خراشیده می شوند. به عنوان مثال ، صفحه الماس 1200 پیش پولیش خوبی برای عقیق است اما برای گوهرهای با سختی کم، به وسیله ای نرم تر احتیاج دارید.
پس از انجام مرحله پیش پولیش، وارد قسمت پولیش سنگ قیمتی می شویم. یک روش معمول که اکثر گوهرتراشان بکار می برند، استفاده از اکسید آلومینیوم است. این پر کاربرد ترین روش پولیش موجود می باشد. این روش، بیش از هر روش دیگر ، پولیشی سطح بالا روی بیشتر مواد بوجود می آورد.
برای سنگ های قیمتی خانواده کوارتز و همچنین اپال از پودر سریم اکساید می توانیم استفاده کنیم که نتیجه خوبی نیز خواهد. درمورد اپال باید بسیار مراقب بالا رفتن حرارت باشید. سنگ ها هنگام پولیش شدن به سرعت داغ می شوند و گرما ممکن است اپال را از بین ببرد. از طرف دیگر یشم برای پولیش شدن به مقدار زیادی گرما و اصطهکاک نیاز دارد که با استفاده از چرم یا نمد از اکسید کروم استفاده کنید.
یک روش دیگر در پولیش سنگ های کابوشن استفاده از پودر الماس است که می توان روی چرم یا پدهای ویژه استفاده کرد. با این حال، الماس هرگز محبوبیتی که در تراش فست دارد را میان کابوشن تراشان به دست نیاورده است. در مورد سنگ های قیمتی یاقوت سرخ و کبود نیز می توان از اکسید آلومینیوم استفاده کرد. اینها رایج ترین و مفیدترین روش های پولیش کردن هستند. با کمک این روش ها می توانید پولیشی آینه ای روی هر ماده ای به وجود بیاورید.
در پایان کار پولیش بار دیگر سنگ قیمتی خود را مورد بررسی قرار دهید. هر گونه خراش یا سوراخ میزان نوری که از سطح منعکس می شود را کاهش می دهد.
نکته دیگری که باید به آن دقت کرد، این است که نمای کار چه میزان یکدست می باشد. کابوشن باید یک انحنای یکدست نسبت به سطحش داشته و شکل آن باید تصویری آینه ای از سمتی به سمت دیگر باشد. هیچ منطقه ای نباید ضخیم تر از نقطه مقابلش بوده و برجستگی نباید وجود داشته باشد.
راه دیگر برای بررسی شک کابوشن سنگ قیمتی خود این است که گوهر را طوری نگه دارید که نور از سطح آن بازتاب شود. گوهر را حرکت دهید تا نور از بالای آن عبور کند. اگر سطح به طور صحیح تراش خورده باشد، شما دسته ای از نور منعکس شده را می بینید که به طور یکسان روی سطح می لغزند. در صورت وجود هر گونه بی نظمی، این دسته نور شروع به لغزش می کند. غالبا دلیل این امر وجود یک منطقه پهن در بالای سنگ قیمتی است.. وقتی از کنار به آن نگاه می کنیم، دیدن این مشکل سخت بنظر می آید اما هنگامی که نور از بالای آن می گذرد، آشکار خواهد شد. اگر از نزدیک نیز به سنگ قیمتی نگاه کنید، آن منطقه احتمالا پولیش خوبی نیز ندارد.
هنر تراش، به ویژه تراش کابوشن، فنی است که در کلاس های آموزش گوهرتراشی آریان گوهر رخشان زیر نظر اساتید مجرب این فن، می توانید بیاموزید.
ثبت نام کلاس های گوهرتراشی و گوهرشناسی
