برگرفته از سایت آریان گوهر رخشان (آرگو)

در مقالات قبل به تراش های ابتدایی جواهرات، Point Cut وTable Cut پرداخته بودیم، سپس تراش جواهر Old Single Cut رامعرفی کردیم که نوع کامل تری از گوهرتراشی محسوب می شود. در این مطلب قصد داریم تراش Rose Cut را معرفی کنیم که نوع پیشرفته تری از تراش جواهرات است.تراش ­rose cut یکی از اشکال کلاسیک تراش الماس است و به دلیل اینکه شباهت زیادی به غنچه گل رز دارد با این نام شناخته می شود.

این نوع تراش جواهر فاقد هرگونه سطح تخت (Table) به عنوان پایه بوده ولی دارای تعداد زیادی سطح در نیمکره بالایی جواهر است. این سطوح معمولاً به شکل مثلث هستند و به سمت بالای سنگ متمرکز شده اند. چنین ساختاری معمولا در دو ردیف در Rose Cut وجود دارد که شامل شش مثلت می شوند ولی در برخی سنگ های قیمتی بزرگتر تعداد ردیف ها، بیشتر خواهد بود.

تاریخچه برش Rose Cut

اکثر افراد بر این باورند که این نوع برش الماس در شهرهای اروپا در 1520 معرفی شده ولی برخی می گویند که این نوع تراش حدود سال 1400 در هند شکل گرفته است. با این وجود این نوع گوهر تراشی در بین قرن های 16 تا 18 میلادی استفاده می شده است. جواهرتراشان باستانی دلایل زیادی برای استفاده ازcut Rose داشتند. مهمترین دلیل، به حداکثر رساندن وزن گوهر تراش خورده بود؛ زیرا با این شیوه برش می توان تا حد زیادی از سنگ خام را مورد استفاده قرار داد. از سوی دیگر، تراش به شیوه cut Rose با ابزارآلات جواهر تراشی ساده و ابتدایی نیز ممکن است. البته با توجه به پیشرفت تکنولوژی و بهبود شگرف تجهیزات جواهر تراشی، روش های بهتری برای تراش جواهرات به وجود آمده است.

جواهرسازان باستانی گاهی اوقات در زیر سنگی که به شکل Rose Cut تراشیده شده بود یک لایه فویل فلزی براق قرار می دادند تا نوری که به آن می رسید را در سنگ بازتاب کند.بدین گونه گوهر درخشان تر به نظر می آمد. امروزه بسیاری از سنگ های قیمتی که به این شکل تراش خورده با استفاده از دستگاه های جدید به شکل برلیان تراش داده شده اند به همین دلیل یافتن گوهری که هنوز این نوع تراش را داشته باشد، بسیار دشوار است.